De Sherpa

In Nepal leeft een Tibetaans volk dat zulke extreem goede bergbeklimmers voortbrengt, dat hun naam synoniem is geworden voor berggidsen: de Sherpa’s. Toeristen, alpinisten en expeditieleiders vertrouwen op Sherpa’s als voorklimmers, dragers en gidsen. Een sherpa loopt met je mee, neemt een last van je over, wijst mogelijke routes aan en last af en toe een adempauze in, zodat je onderweg kunt genieten van het uitzicht en het pad dat achter je ligt. Je sherpa oordeelt niet en is er om jou te ondersteunen.

Nu doe ik mijn werk meestal niet in de Himalaya, maar in Nederland. In mijn vorige post (Rijexamen) had ik het over memento mori 2.0: nadenken over de dood, juist als je nog midden in het leven staat. Vandaag vertel ik je over een ander aspect van mijn werk. Over het bijstaan van mensen die weten dat ze binnen afzienbare tijd gaan overlijden. .

We leren weinig over sterven. Terwijl het de enige echte zekerheid in ons leven is: er komt een dag dat je doodgaat.

Drie fasen

In grote lijnen zie ik drie fasen waar een mens doorheen gaat als het leven niet langer vanzelfsprekend is. Elke fase vraagt om een ander soort begeleiding.

1) Levensevaluatie: terugkijken en afronden
Hoe houd je overzicht als medisch specialisten, vrienden en familieleden en allerlei praktische beslommeringen om aandacht vragen? Als ik je in deze fase help, creëren we de rust om terug te blikken op het leven en onderzoeken we samen wat je nog wilt meemaken, afronden of achterlaten. In de wetenschap dat alles goed geregeld is.

2) Sterven: steun en nabijheid
Wanneer iemand actief aan het sterven is, is mijn voornaamste rol om het proces zo verrijkend en comfortabel mogelijk te maken. Bijvoorbeeld door wensen uit te voeren, een wake te organiseren, vragen van dierbaren te beantwoorden en de tekenen van de naderende dood uit te leggen. En door fysiek en mentaal dichtbij te zijn.

3) Na het overlijden: troost en verlichting
In deze fase schep ik ruimte voor de familie om op een zo prettig mogelijke manier te beginnen met rouwen en verwerken. Met respectvolle lichtheid geef ik de steun die nodig is, praktisch, emotioneel of spiritueel.

Als de dood zichtbaar wordt aan de horizon, kan het waardevol en rustgevend zijn als er een stervensbegeleider met je meeloopt. Iemand die een last van je schouders neemt, mogelijke routes aanwijst en af en toe een adempauze inlast, zodat je onderweg kunt genieten van het uitzicht en het pad dat achter je ligt. Ik oordeel niet en ben er om jou te ondersteunen.

Als je geinteresseerd bent in wat dit voor jou kan betekenen, bel of mail me.

Copyright Sylwia Bartyzel